PIJN

Onze dochter zit met pret oogjes op de stoel af te wachten. Het onbekende tegemoet, maar ze heeft er zin in. ‘Tel straks tot 10. En dat mag je heel hard doen!’ Ze twijfelt, dat is toch gek. Waarom zou ik hardop door een winkel tot 10 tellen? We beginnen te tellen: ‘1,2,3,4’ (pang)......met enige aarzeling en een trek om haar mond: ‘5...,6...,7...,8...,9...,10...’ Ze kijkt me afwachtend en enigszins verward aan. Alsof ze me wil zeggen: ‘En nu???’ 

Ik klap in mijn handen en prijs haar om haar moed. ‘Lieverd, je hebt nu oorbellen! Ze zitten er al in. Kom, we gaan in de spiegel kijken!’ In de spiegel kijkt ze vol verwondering naar haar oorbellen en concludeert: ‘Het deed best wel pijn.’ Ik kon niets anders zeggen dan: ‘Ja lieverd, het deed ook pijn...’

Vijf jaar was ik, net als onze mooie meid, toen ik gaatjes kreeg. Ongetwijfeld deed het pijn, maar ik kan me er niets meer van herinneren. Mijn vader zat naast me en daar zat ik dan als klein meisje, op een kruk in de winkel. Niet tot 10 tellen, gewoon er doorheen schieten en ze zaten. Papa nam de pijn niet bij me weg, maar het feit dat hij naast me zat was genoeg.

Een pijn die je je niet meer kan herinneren..... Juist daarom hebben we ervoor gekozen om onze dochter nu al gaatjes te geven. Om haar nog even te kunnen behoeden voor pijn die je je blijft herinneren. Want in de loop van je leven kom je er vanzelf achter dat er pijn bestaat dat littekens achter laat en pijn die nooit helemaal over zal gaan. Dat er pijn is dat zo weer over is, maar dat er ook pijn is waar je dwars doorheen moet, voordat het een plekje vindt waar het je leven niet meer compleet beheerst. 

Pijn is er in zoveel verschillende gradaties. Van klein tot groot, kortstondig en uitgerekt over een periode of zelfs een hele fase in je leven. En het kenmerkt zich ook op heel verschillende manieren; lichamelijk, geestelijk, in ziekte, bij verlies.... Sommige mensen ontdekken al veel te jong wat echte, grote, levens veranderende pijn inhoudt. Anderen hebben het geluk dat ze dat pas later in hun leven ontdekken.

Maar pijn en verdriet geeft ook iets: Het geeft je een nieuwe kijk op het leven, empathie voor een ander die pijn ervaart, extra dankbaarheid voor het goede in je leven, een beter zicht op wat écht belangrijk is en je leert jezelf in het omgaan met pijn op een heel andere manier kennen.

Het verleden kan pijn doen, het heden kan pijn doen en in de toekomst kan het zomaar gaan gebeuren dat je pijn zal ervaren. Weet dan dit: Doe het niet alleen! Praat er over met mensen die dichtbij je staan en leg jezelf geen lat op. Er is geen handboek voor het omgaan met pijn; luister naar je hart en je lichaam. Je bent op unieke wijze gemaakt. Als je goed luistert, dan weet je wat je nodig hebt!

En één ding is zeker: dwars door de pijn heen is God bij je. Hij haalt je pijn niet per se weg, maar de wetenschap dat Hij naast je zit is genoeg!