Door de uitzonderlijke situatie waar we met elkaar in zitten zijn wij nu alweer 3 weken via livestream met onze gemeente verbonden. Ik kijk elke keer weer uit naar onze kerkdienst en wat is het fantastisch dat we op deze manier verbonden kunnen zijn met elkaar in een tijd dat je niet bij elkaar mag komen. Toch mis ik het praten met gemeenteleden. Vooral met de mensen die je alleen in de kerk tegen komt, voel je nu die afstand. Daarom besloot ik een vrouw waar ik vaak mee praat en best wel wat mee deel, een kaart te sturen. Ik wilde haar bemoedigen met een tekst en kwam ‘zomaar’ Psalm 119:105 tegen. Deze tekst zette me aan het denken….
Ik loop ’s avonds laat vaak nog een rondje met onze hond. Wij hebben een tijdje een stacaravan gehad en op de camping stonden maar weinig lantaarnpalen. Dat zorgde er voor dat ik met een zaklamp op pad ging om de hond uit te laten. Ik moest natuurlijk wel het pad kunnen zien om een wandelingetje te kunnen maken en om weer terug te kunnen komen bij de caravan.
Daarentegen staat bij ons huis meteen naast onze oprit een lantaarnpaal. En dat was vooral heel handig toen onze lamp bij de voordeur niet werkte. Het is namelijk best een uitdaging om in het donker de juiste sleutel van je sleutelbos te vinden. Maar als ik onder de lantaarnpaal ging staan, was de sleutel snel gevonden.
Zo gebruikte ik op de camping dus een lamp voor mijn voet en thuis schijnt de lantaarnpaal het licht op mijn pad. Maar ondanks dat er een licht brand, kan ik vooral datgene zien wat binnen mijn bereik ligt. Verderop staat misschien wel een lantaarnpaal, maar ik heb pas wat aan het licht als ik er onder ga staan….
Kijkend naar de tekst van Psalm 119:105 denk ik dat dat is wat God ons er mee wil zeggen. Als we Gods woorden lezen, ze kennen en ze gaan toepassen dan mag het ons pad verlichten. Precies op de plek waar we staan, in het hier en nu, wil God ons met Zijn woord leiden, duidelijkheid geven, troost geven, hulp bieden, hoop geven….
We weten niet waar we over een aantal weken staan in deze corona-crisis, laat staan dat we weten hoe het er over een paar maanden uit ziet. Maar één ding is zeker: God is er bij, in het hier en nu, op de plek en in de situatie waarin we ons nu bevinden. En Hij heeft ons Zijn woord gegeven om tot een Licht te zijn voor ons in tijden van vreugde en blijdschap en in tijden van verdriet, angst, moeite en onzekerheid.
In afhankelijkheid en vertrouwen mogen we Zijn Licht volgen, want bij iedere stap die we zetten wil Hij ons weer iets nieuws geven. Als we dicht bij de Lichtbron blijven of weer in Zijn Licht gaan staan, geven we God ook de kans om tot ons te spreken. En dan kunnen we misschien het pad vinden die Hij voor ons heeft uitgestippeld, of vinden we datgene wat we op dat moment nodig hebben…