GOD IS MIJN RECHTER

Ik vermoed dat er veel mensen zijn die God zien als een rechter met een hamer in de hand om de zaak af te slaan. En meestal in het nadeel van degene die voor Hem staat. God als strenge God. Iemand die je eigenlijk heel dichtbij wilt voelen, maar doordat Zijn ‘rol’ als rechter voor jou zo op de voorgrond staat is het moeilijk om dichterbij Hem te komen.

Het tegenovergestelde kan trouwens ook het geval zijn; je ziet God vooral als ‘Liefde’ en ‘Vriend’, waardoor God Zijn heiligheid eigenlijk verliest en je soms vergeet dat God alles in Zijn hand heeft.

Ik vind het intrigerend hoe verschillend mensen tegen God aan kunnen kijken en hoe je vaste denkpatronen een bepaald godsbeeld kunnen vormen. Dit godsbeeld kan overigens zo vast zitten in je denken dat het je beeld van God eigenlijk beperkt….

Tijdens de afgelopen les van Royal Mission, de opleiding die ik en mijn man volgen, mochten we leren dat je Godsbeeld per definitie niet klopt. Want God is namelijk altijd machtiger, groter, liefdevoller, geduldiger, rechtvaardiger, sterker, wijzer en ga zo maar door. Hij is meer dan alles wat wij ons als mensen kunnen voorstellen.

Mijn Godsbeeld klopt dus per definitie niet... Ik vind dit persoonlijk een bevrijdende conclusie, want het maakt dat ik mijn Godsbeeld niet in een hokje of vakje kan stoppen. En wanneer ik dit concludeer heeft God altijd de mogelijkheid om op wat voor manier dan ook, zich aan mij te openbaren.

Maar even terug komend op ‘God als Rechter’. Dit is zeker een Bijbels beeld, want de Bijbel spreekt meerdere malen over God als Rechter. Maar de strenge Rechter, ben ik niet tegen gekomen. In ieder geval niet als God Rechter is voor Zijn kinderen. Je ziet dan juist het tegenovergestelde:

David vraagt God om voor hem op te komen, waarbij hij zegt: ‘U bent mijn Rechter’. Een rechter die voor Zijn mensen opkomt! Een eerlijke en rechtvaardige rechter!

(Psalm 35)

Job noemt God ook Rechter en hij wil zijn zaak aan Hem uitleggen. En Job weet ook zeker dat Hij hem gelijk zal geven. Hij deelt al zijn ellende met zijn vrienden Elifaz, Bildad en Zofar en zij zeggen dat Job alles verkeerd heeft gedaan en dat hij gestraft wordt voor zijn daden. Iedere keer antwoord Job met het benoemen van Gods grootheid en Zijn rechtvaardigheid. Maar Job wacht al zo lang op antwoord dat hij zich toch wat zorgen gaat maken. Hij wordt toch wel bang dat God hem in de steek heeft gelaten… Maar wanneer God antwoord, dan geeft Hij hem gelijk, sterker nog; Hij zegent Job. En hij geeft Job de opdracht om voor zijn vrienden te bidden en wanneer Job dit doet vergeeft God de vrienden van Job.

(Lees dit in het bijbelboek Job)

In Jesaja lees je dat God onze Rechter is en dat Hij ons zal redden.

(Jes. 33:22)

David zegt ook tegen Saul dat de Heer als Rechter over hen moet rechtspreken en dat Hij voor David zal opkomen en eerlijk zal rechtspreken.

(1 Sam. 24:16)

Onze God is dus een rechtvaardige Rechter, die voor Zijn kinderen opkomt. Die Zijn kinderen wil zegenen en het goede met ze voor heeft!

In de ‘Van Dale’ las ik een hele mooie betekenis:

'Iets de waarde ervan goed uit laten komen.'

God wil niets liever dan de waarde die in ons ligt, goed uit laten komen! Daarin zal Hij ook rechtvaardig zijn; wanneer wij onze waarde naar beneden halen, dan zal Hij ons terechtwijzen en laten zien wat we anders moeten doen. Maar wanneer we ons richten op Hem en Zijn wil willen naleven, dan zal Hij daarin recht doen en onze waarde goed laten uitkomen! Mooi hoe God in alles er voor ons wil zijn. Aan de ene kant als Rechter, maar ook heel dichtbij als Vader en Vriend.

‘Wij hoeven dus geen slaven van de angst meer te zijn. Nee, God heeft ons een andere geest gegeven. Wij zijn door Hem aangenomen als kinderen. En doordat zijn Geest in ons woont, roepen wij: ‘Abba! Vader!’’ (Rom. 8:15)

En vergeet niet dat God nog zoveel meer is....

DOOR GOD GEGEVEN

Elke dag weer geeft God zoveel! Ben jij daar bewust mee bezig, of laat je je hierin vaak afleiden door de onrust in je leven? Natuurlijk zijn er dingen in je leven waar je je zorgen om kan maken, maar het leven wordt zoveel lichter wanneer je daarnaast ook bewust kijkt naar alle zegeningen die je dagelijks mag ontvangen...

Elke dag weer ben ik dankbaar voor het dak boven ons hoofd, het eten op tafel, de kleren aan ons lijf, de mogelijkheid voor onderwijs en werk en ga zo maar door....

Het is vaak makkelijk om te zien wat niet goed gaat en je daar op te focussen, maar dit haalt zoveel vreugde uit je leven. Het ontneemt je de blijdschap van hele kleine dingen.

Denk aan de geur van de herfst, de zonnestralen door een bladerdak, de kleuren van de opkomende zon, de fluitende vogels in de ochtend, de spontane lach van een kind, het luisterend oor van een vriend(in), de groet van een vreemde....

Er is zoveel moois te ontdekken wanneer je de juiste kant op kijkt.

God wil ons vreugde geven en Hij moedigt ons in Zijn woord aan om blij te zijn:

- ‘Een vrolijk mens geneest sneller. Maar een treurig mens verdroogt van binnen.’ 

Spr. 17:22

- ‘Wees altijd blij.’  1 Tess. 5:16

- ‘Deze dag is door de Heer gemaakt. Laten we daar blij over zijn!’  Ps. 118:24

- ‘Zee, bruis van vreugde! Aarde, juich met al je bewoners!’  Ps. 98:7

Deze teksten zeggen absoluut niet dat ons alles voor de wind zal gaan, maar als we ons beseffen wie God is, wat Hij ons geeft en dat Hij in alles naast ons staat, dan mogen we juichen van vreugde! 

De Schepper van hemel en aarde, Hij die is, die was en die komt, de Hemelse Vader die Zijn Zoon gaf voor ons: Hij juicht van blijdschap over ons! (Zef. 3:17)

Laten wij van blijdschap over Hem juichen! 

STRIJD IN JE DENKEN

Wanneer je in een fase van verandering zit, kan dit onrust opleveren. Deze onrust zie ik bij mijn man die vanuit een periode ziektewet weer therapeutisch aan het werk is. Deze fase geeft weer nieuwe uitdagingen voor hem en ons als gezin. 

Je kan in het verleden een hele boel geleerd hebben. Of dat nu is in therapievorm, in je opvoeding, in het onderwijs; het gaat er om hoe je het geleerde gaat toepassen in je leven....

En dat is nog niet zo eenvoudig.

Eigenlijk is het als het halen van je rijbewijs. Toen ik dat briefje op zak had (want ja, toen ik mijn rijbewijs heb gehaald, was dat echt nog een briefje 😉), dacht ik dat ik er was. Maar in het verkeer merkte ik al gauw dat ik het toen pas echt moest gaan leren. Het geleerde moest ik nog leren toe te passen in de praktijk. 

In 2001 heb ik mijn rijbewijs gehaald en ik reed altijd kleine stukjes. Pas toen ik in 2011 ging samenwerken met een landelijk bedrijf, ging ik zonder medepassagiers lange ritten maken. 10 jaar na het halen van mijn rijbewijs leerde ik dat het heel vaak en lang rijden, er voor zorgt dat het een deel van je wordt wat automatisch gaat; zonder er bij na te denken. Daarvoor reed ik wel met plezier, maar het was door het weinige rijden nog geen gewoonte geworden. Vooral bij bijzondere situaties in het verkeer moest ik er erg bij nadenken.

Zo werkt het ook in het omgaan met psychische veranderingen. In je opvoeding of in therapie kan je allerlei handvaten hebben gekregen voor het omgaan met bepaalde situaties, maar dit kost in het begin enorm veel energie, omdat het nog geen automatisme is. En vooral in bijzondere of nieuwe situaties kost het extra veel energie om je psychisch staande te houden.

Je moet overal bij nadenken en er bewust voor kiezen om het anders te doen dan je was gewend, omdat je weet dat de maniertjes uit het verleden je niet hebben geholpen.

Maar voordat het automatisch is moet je heel wat psychische kilometers hebben gemaakt....

Veel mensen hebben vaak niet door hoe intensief psychische verandering is en hoe veel het van de desbetreffende persoon vraagt. 

Niks gaat vanzelf, overal moet over nagedacht worden. En dat is een hele innerlijke strijd. 

Maar uiteindelijk kunnen we ons er allemaal iets bij voorstellen, want we hebben allemaal ooit eens leren lezen...

Hoe ging dat ook alweer? 

M-AA-N MAAN, R-OO-S ROOS, V-I-S VIS

Hakken en plakken! Hakken gaat nog prima, want de meeste letters ken je op den duur wel, maar bij het plakken moet je heel goed nadenken, want je hersenen moeten dan verschillende stappen gaan samenvoegen. 

Het gemiddelde kind heeft in groep 6 het hoogste niveau gehaald voor het lezen. Daar is dus 3 jaar aan vooraf gegaan om de geleerde letters volledig toe te kunnen passen in het lezen van teksten (en dan heb ik het over teksten op hun niveau)!!!

Wanneer je op latere leeftijd nieuwe handvaten krijgt voor psychische verandering, heeft het veel oefening nodig om het toe te kunnen passen in de praktijk. Iets wat je tientallen jaren op een bepaalde manier hebt gedaan, verandert niet zomaar... En dat is hard werken en vraagt veel energie.

En wanneer je denkt dat je het in de vingers hebt, kan je zo weer terug vallen in oude gewoonten. Dit kan heel frustrerend kan zijn, omdat je het juist zo graag anders wilt.

Gun jezelf of die ander de tijd om met nieuwe situaties en gewoonten om te gaan. En laat je hierin bijstaan door Degene die precies weet wat je nodig hebt. God kent jou, je partner, je kind en/of je dierbare door en door en Hij gunt je het allerbeste. En soms is ‘het beste’ ook de fase waarin je mag leren dat je er met vallen en opstaan doorheen mag gaan. 

En ga jij, je partner, je kind of een andere dierbare, door een fase van psychische veranderingen heen? Leg je prioriteit dan bij je persoonlijke relatie met God! Bij Hem vind je herkenning, begrip, liefde, troost, kracht en rust. En vanuit die relatie kan je er ook zijn voor jezelf en die ander....

PSYCHE

Ik besef me dat ik nu een pittig onderwerp aansnijd. Maar door persoonlijke ervaringen en door geluiden uit mijn omgeving voel ik de noodzaak om dit onderwerp te bespreken. Er zijn zoveel mensen die psychische klachten hebben, maar er wordt eigenlijk zo weinig over geschreven en gepraat....

Toch krijgen veel mensen vroeg of laat in hun omgeving te maken met psychische klachten; bij een kennis, een vriend of familielid. Of nog veel dichter bij; in je hart en ziel, of in het hart en de ziel van je man, vrouw of kind....
Hoe dichterbij de psychische klachten komen, hoe meer je er van ziet, meemaakt en voelt.

Uit ervaring weet ik dat het hard werken is om te leven in een huis waar psychische klachten aanwezig zijn. Voor diegene die het ondergaat en voor de gezinsleden is het een onwelkome gast die maar niet weg wil gaan.
Het vergt veel van iedere betrokkene en pas dan merk je dat er in deze maatschappij weinig gesproken wordt over psychische klachten.

Het is een onderwerp die mensen graag vermijden. Omdat ze eigenlijk helemaal niet snappen wat het inhoudt, of omdat ze niet weten hoe ze moeten reageren.

Mensen vinden het vaak zo moeilijk om te vragen hoe het gaat; bang voor het antwoord dat zal volgen.
Het vermijden van die vraag is ook wel logisch als je op zoek bent naar een luchtig gesprek, terwijl die ander in zwaar weer zit. Maar denk je eens in dat het zware weer jou eens zal treffen....

En echt, het hoeft helemaal niet moeilijk te zijn! Zie die ander niet anders dan een persoon met een gebroken been.
Tja, laten we de cliché tegenhanger van psychische klachten er gewoon maar eens bijhalen!

Een persoon met een gebroken been vraag je naar het ontstaan van het gebroken been. Je vraagt hoe je hem of haar kan helpen en wat hij of zij nodig heeft. Daarnaast ga je regelmatig langs bij iemand met een gebroken been en biedt je de nodige afleiding in het proces van herstel. Wanneer het herstel langer duurt dan verwacht, moedig je hem of haar aan. Je stuurt een keer een kaart, een whatsapp of spreekt een lieve, begripvolle voicemail in wanneer hij of zij de telefoon niet kan aannemen door het gebroken been.
Verder biedt je (het gezin van) de persoon met een gebroken been je hulp aan. Wanneer je een gebroken been hebt, kan je veel dingen die je anders wel deed, niet meer doen. Hulp is op sommige momenten dus heel erg welkom!
En tot slot; het gene wat iemand met een gebroken been vooral nodig heeft, is een vangnet van mensen die er gewoon 'zijn'!

Lees bovenstaande alinea nu nog eens en waar 'een/ het gebroken been' staat, lees je: '(de) psychische klachten'!

Wanneer je er 'gewoon' bent, dan ga je steeds meer begrijpen van de persoonlijke psychische klachten en de invloed daarvan op de omgeving. En niemand verwacht van je dat je alles snapt en aanvoelt en uiteraard is het ook aan de persoon met psychische klachten om je wel of niet toe te laten in dit proces. Maar wanneer je toegelaten wordt in dit proces dan zal je merken dat je nog zoveel kan leren, wanneer je de tijd neemt om je in te leven in een ander.

En of je hier nu in toe gelaten wordt of niet; 1 ding kan je altijd doen, ook op afstand. En dat kan veel grotere gevolgen hebben dan je misschien zal denken.
Je kan en mag voor deze persoon bidden! Vraag God om Zijn vrede en rust in het hart van deze persoon en om vervulling met Zijn aanwezigheid en liefde. En voor een proces van herstel dat past bij deze persoon.

Hij ziet de strijd, snapt de strijd en wil helpen in de strijd!

Laten we vanuit de opdracht die Jezus aan ons geeft omzien naar elkaar!
‘Dit is een nieuwe opdracht die Ik jullie geef: heb elkaar lief. Heb voor elkaar net zoveel liefde als Ik voor jullie heb. Aan de onderlinge liefde zullen de mensen zien dat jullie mijn leerlingen zijn.’’
‭‭Johannes‬ ‭13:34-35‬