Vandaag is het Pasen en wat is dit een feest om bij stil te staan! In deze tijd wordt je misschien in beslag genomen door alles wat er speelt in de wereld, maar dit is juist een moment om stil te staan bij de betekenis van Pasen.
Gister maakte ik een wandeling met mijn man door de prachtige lente natuur. Op de helft van de wandeling zaten we op een bankje bij het water. Een meerkoet bouwde zijn nest en in de verte zwom er heel ontspannen een watervogel langs. De natuur leek zich geen moment druk te maken over de onrust in de wereld. De knoppen in de bomen barsten zonder schroom open, de bloemen lijken vol trots hun kleurenpracht te laten zien en dieren bereiden de komst van de toekomstige generatie druk voor….
Vrijdag vierden we Goede Vrijdag. We dronken deze keer thuis uit de beker en aten van het brood. Jezus lichaam voor ons verbroken, Zijn bloed voor ons vergoten. Een stille dankbaarheid vulde mijn hart bij het drinken van de wijn. Hij heeft een nieuw verbond met ons gesloten. Jezus gaf ons met het avondmaal Zijn teken van trouw. Maar na deze dag kwam Stille Zaterdag. Een dag van verdriet, gemis, verlies, wanhoop, angst, afwachting van wat komen gaat.
Juist in verdriet en angst raken we soms het zicht kwijt op het avondmaal. Dat laatste moment dat Jezus samen met Zijn leerlingen aan tafel aanligt en een maaltijd met ze deelt. Een intiem moment waarin Hij al weet wat gaat komen en Zijn leerlingen hier ook op voor bereid. En deze maaltijd geeft Hij hen mee als teken. Het spreekt van een nieuw verbond dat God aan is gegaan met Zijn kinderen; Goede Vrijdag geeft ons vrij toegang tot God.
Dwars door de pijn van Goede Vrijdag en de stilte op zaterdag, mogen we met Pasen kijken naar wat God ons laat zien in Zijn natuur; we mogen trots onze kleurenpracht laten zien, we mogen zonder schroom laten zien hoe we bloeien en we mogen onszelf voorbereiden op de toekomstige generatie.
Pasen is een nieuw begin, nieuwe mogelijkheden, hoop, verwachting. Toch is er juist nu bij heel veel mensen de verwachting van moeilijke momenten, wanhoop en onmogelijkheden. En waar een nieuw begin zou moeten starten, komt juist het einde ineens zo dichtbij….
Toch staat er in Gods woord, de Bijbel, dat we mogen kijken naar de vogels, zoals wij die gister ook tegen kwamen. ‘Ze zaaien niet, ze maaien niet en ze bewaren geen voorraden in schuren. Jullie hemelse Vader geeft ze te eten. Jullie zijn toch veel belangrijker dan de vogels?’ (Math. 6:26)
God stuurde Zijn zoon voor jou, omdat Hij heel veel van je houdt. Hij kijkt dankzij Jezus dwars door al je tekortkomingen heen. En Hij wil je Zijn vrede geven in tijden van onrust en onzekerheid. Jezus leeft en daardoor mag jij leven, in welke omstandigheden je je ook bevindt.
Ik hoop en bid dat God je zal raken met Zijn liefde deze speciale dag en dat Hij je mag vervullen met Zijn zegen en nabijheid. Waardoor angst zal wijken in Jezus naam en Hij je tot bloei mag brengen dwars door alle onmogelijkheden heen!
Gezegend Pasen!