17 juni 2018

VADERDAG

Ik merk dat ik de laatste weken moeite heb met schrijven. Het ontbreekt me letterlijk aan inspiratie. Ik heb wel een vermoeden waar het aan ligt; soms speelt er gewoon zoveel in je leven, dat je er niet echt de woorden voor kan vinden. Toch wil ik deze vaderdag iets schrijven. Juist nu! Want het zijn mijn vader en de vader van mijn kinderen die allebei een strijd voeren. Ieder op hun eigen manier en ieder met hun eigen te nemen drempels, behandelingen en onzekerheid. 

Aan hen draag ik dit op, omdat zij het zo verdienen! En met hen al die andere vaders die ondanks hun eigen strijd toch hun harten openen voor hun kinderen. Maar bovenal mogen we met elkaar juist deze dag kijken naar ons hemelse Vader. Hij die altijd bij ons is, ook als onze aardse vader dat niet is, kan of wil. Hij die ons Troost, Leidt, ons Zijn dromen influistert, ons beschermt en ons bevrijdt.
Ook voor Hem en door Hem schrijf ik de volgende woorden:


Abba, papa,

Jij bent het die er was, die er is en altijd zal zijn,
In mijn hart, in mijn denken en in alles wat ik doe.
Je zag me al bewegen toen ik nog in mama’s buik zat,
Je zag mijn lachen en mijn huilen 
en je zag het toen ik leerde door vallen en opstaan.

Soms nam je me aan de hand met je mee,
andere keren liet je me los om zelf te ontdekken.
Ik kan het wel waarderen als je dingen voor me doet, 
die ik je niet gevraagd heb om voor me te doen.
Zo zie ik je betrokkenheid bij mijn leven.

Ik ervaar je strijd met de wereld, de pijn die het doet.
Soms is de onzekerheid af te lezen van je gezicht.
Toch is er ook een duidelijke zekerheid,
van onvoorwaardelijke liefde en een eeuwig leven.
Eens zullen alle tranen van onze ogen afgewist worden.

Tot die tijd wil ik samen met je lachen en huilen,
samen ruzie maken als het moet.
Me laten kennen zoals ik ben
en je ten diepste kennen zoals jij bent!
Bedankt dat je altijd van mij zal blijven houden!


Voor alle papa’s, voor alle mannen die zo graag papa willen zijn, voor alle papa’s die kinderen van een andere papa in hun leven hebben, voor iedereen met watvoor papa dan ook...
Weet dat je Vader in de hemel op je wacht en je mag altijd thuis zijn bij Zijn Vaderhart!

Ik heb bewust gekozen voor ‘je’. Mijn ouders hebben me geleerd om ze aan te spreken met ‘je’, dus dat is voor mij de intieme aanspreekvorm voor mijn vader. Maar je mag er ook gerust ‘u’ van maken of ‘U’. Want uiteindelijk gaat het er om hoe jij je vader of je Vader aanspreekt.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten