GENADE

Genade, dat is nogal een woord. Over het algemeen kunnen we niet zoveel met genade. Het is veel makkelijker om rechtvaardig te zijn. Als iemand iets ergs heeft gedaan, vinden we het heel normaal dat die persoon daar straf voor krijgt. Maar zodra iemand door goed gedrag vrijgesproken wordt, is dat best een ding. Laat staan als je vrij gesproken wordt als je nog steeds de fout in gaat….

Genade gaat volledig tegen de menselijke natuur in. Schaamte en berouw is echter aan de orde van de dag. Wat kunnen we onszelf goed aanklagen en afbranden; ‘Ik eet veel te veel’, ‘Ik zeg de verkeerde dingen’, ‘Ik doe mijn werk niet goed genoeg’, ‘Ik zou een veel betere vader of moeder kunnen zijn’, ‘Ik zie er niet uit’, ‘Ik zou veel meer tijd moeten besteden aan mijn vrienden en familie’, ‘Ik lees veel te weinig in de Bijbel’, ‘Ik zou veel meer actief betrokken moeten zijn bij de kerk’, ‘Ik moet veel vaker bidden’, enz.

We zijn weinig genadevol naar onszelf toe, de uitzonderingen daargelaten….

Het is dus niet zo gek dat mensen over het algemeen grote moeite hebben met God. Als je jezelf al niet kan vergeven, of in ieder geval tegemoet kan komen, hoe moet je dan geloven in een God die jou met al je gebreken, imperfecties en fouten wil aannemen als Zijn kind?

Stel je eens voor: 

Je woont als kind (nog) bij je ouders en je bent samen met je broer buiten aan het spelen. Jullie gooien over met een bal en per ongeluk gooi je de bal dwars door het keukenraam heen van jullie huis. Je verwacht dat je vader al snel bij jullie zal staan en jullie een flinke uitbrander zal geven. Je broer is naar binnen gelopen en je verwacht dat hij even polshoogte is gaan nemen….

Tot je verbazing komt je vader met een vriendelijk gezicht op je af en vraagt: ‘Vertel me eens, wat is er precies gebeurt?’ Je deelt met je vader wat er is gebeurd en dat het je heel erg spijt en dat je je uiterste best gaat doen om dit niet weer te laten gebeuren. Je vader geeft je een schouderklopje en daarna volgt een dikke knuffel en hij zegt: ‘Joh, wat fijn dat je weet wat je fout hebt gedaan, dat je ‘sorry’ hebt gezegd en je best gaat doen om het niet weer te doen. Ik vind het heel fijn als je alles aan me verteld wat je bezig houdt, ook als iets fout is gegaan.’

Wanneer je binnen komt en naar de slaapkamer van je broer loopt zie je op de vensterbank zijn spaarpot staan. Die pot zat eerst vol, maar er lijkt een heel deel uit te zijn. Je vraagt waar zijn geld is gebleven en hij zegt: ‘Weet je, papa is altijd heel eerlijk. Als je iets verkeerds doet, dan verdien je straf. Maar hij houdt zoveel van je dat hij je helemaal geen straf wil geven, hij wil veel liever dat je leert en snapt dat het soms anders moet. En dat je het dan anders probeert te doen, omdat je zoveel van papa houdt. En de reden dat hij je geen straf heeft gegeven is, omdat ik hem al het geld heb gegeven dat nodig is om een nieuw raam te kopen. Ik hou namelijk ook heel veel van je en wil ook niet dat je straf krijgt.’

Het is niet zomaar dat God van ons houdt ondanks onze gebreken en fouten. Dit heeft alles te maken met de ‘broer’. Jezus is degene die de prijs heeft betaald voor onze fouten. Hij wilde ook niets liever dan dat we weer naar God konden gaan om alles met Hem te kunnen delen. 

De menselijke manier van relaties is echter vaak anders als in het bovengeschetste verhaal. Onze vaders en moeders worden van tijd tot tijd boos en sommige ouders gaan zelfs volledig over grenzen heen. Sorry zeggen is vaak moeilijk, omdat ons dat vaak niet voorgeleefd wordt en als dat wel het geval is, zit onze eigen trots ons vaak in de weg. En broers en zussen hebben lang niet altijd alles voor elkaar over. 

God is alleen geen mens. Hij heeft een hele andere kijk op relaties als wij. Het bovenstaande verhaal is daar een afspiegeling van. Stel je de perfecte vader voor en vermenigvuldig dat nog eens met 1000, dan kom je ongeveer in de buurt van wie God als Vader wil zijn voor jou. 

En Hij heeft in het oude testament al gezegd dat Hij de straf voor de zonde weg zou nemen!

‘En jij en de vrouw zullen elkaars vijanden zijn. En jouw kinderen en haar kind zullen elkaars vijanden zijn. Haar kind zal jouw kop verpletteren en jij zal de hiel van haar kind verpletteren. "’

‭‭Gen. ‭3:15‬ ‭‬‬‬‬

‘En op een dag zal Ik de schuld van dit land wegdoen.’

‭‭Zach. ‬ ‭3:9‬b‬‬‬

En Jezus? Sorry voor het slechte voorbeeld van het zakgeld, dat stelt helemaal niks voor bij dat wat Jezus voor jou over heeft. Hij had Zijn leven namelijk voor je over:

‘Want ook de Mensenzoon is niet gekomen om Zich te láten dienen, maar om Zélf te dienen. Hij is gekomen om zijn leven te geven voor de mensen. Zijn leven zal het losgeld zijn waarmee Hij heel veel mensen vrijkoopt."’

‭‭Mat. ‬ ‭20:28‬ ‭‬‬‬‬

En Hij had het voor je over om afstand te doen van Zijn goddelijkheid en als mens op aarde te komen: 

‘Nee, Hij heeft zelfs al zijn goddelijkheid opgegeven. Hij kwam naar de aarde om een dienaar te worden. Hij werd helemaal mens.’

‭‭Fil. ‬2:7‬ ‭‬‬‬

De liefde van de Zoon zorgt er voor dat je alles met God kan delen en er geen schuld meer op je ligt. En als je Hem de ruimte geeft kan Hij met Zijn Geest in en door je heen werken. Bij de ene gaat dat van het een op andere moment, bij de ander kan het een jarenlang proces zijn van een verstandelijk 'ja' zeggen tegen God tot Hem ook ervaren.
Daarin zijn we allemaal uniek; de ene persoon is meer een gevoelsmens, terwijl de ander heel rationeel is. God neemt je zoals je bent!
En de dingen die je graag zou willen veranderen, daar wil God je graag bij helpen, dat mag ik op verschillende gebieden in mijn leven ervaren.

Gebed:

Vader in de hemel, dank U voor Uw liefde voor mij. Ik weet dat ik fouten maak, want ik vind het soms al moeilijk om mezelf te vergeven, maar wilt U mij vergeven? Jezus, ik wil U danken voor Uw offer voor mij, dank U dat U de straf betaalde die ik verdien door Uw leven te geven voor mij. Heilige Geest, wilt U mij vervullen met Uw aanwezigheid in mijn leven. Zodat U mij kan veranderen van binnenuit en door mij heen kan werken. Amen.