Ik vind het scheppingsverhaal altijd een fascinerend verhaal. Zoals bij meerdere verhalen in de Bijbel kan ik er met mijn verstand niet goed bij. Toch kost het me ook geen enkele moeite meer om het als waarheid aan te nemen, want ik geloof in de eindeloze grootheid van God. Alleen al als ik door ons raam de achtertuin in kijk zie ik zoveel van Zijn kunstenaarshand;
Vanmorgen was de lucht prachtig rood geschilderd, met toefjes wit en grijs er dwars doorheen. Daarna blies de wind met een razende kracht de wolken aan ons raam voorbij. De grote boom achter ons huis danste vrolijk mee in de wind, maar blijft iedere keer weer, ondanks de kracht van het weer, stevig geworteld staan in de grond. En alleen al de variatie aan planten, struiken en bomen die ik zie vanuit ons raam, wijst me op de enorme creativiteit van de Schepper van dit alles. En dan heb ik het nog niet eens over de verscheidenheid aan mensen die langs komen lopen of fietsen over het grindpad aan de andere kant van de vijver.
Als kind al was er één zin die er telkens weer uitsprong in het scheppingsverhaal: ‘En God zag dat het goed was.’ Laatst kwam die zin ineens binnen en werd ik nieuwsgierig naar deze zin. Meteen werd me ook duidelijk dat er een diepere betekenis achter zit en dat het nodig tijd werd om mijn schrijversstoel na een tijd van stilte weer op te zoeken.
Tijdens het werken in de schepping (lees: onze bescheiden tuin), werd ik gegrepen door deze zin in het scheppingsverhaal, want ik zag ineens zelf ‘dat het goed was!’
Als je Genesis 1 gaat lezen dan kom je deze zin maar liefst 6 keer tegen. Precies het aantal dagen waarin God druk bezig was met het scheppen van de aarde en alles wat daarop is en leeft. Na de 2e dag kom je deze zin trouwens niet tegen, maar de 3e dag staat er twee keer beschreven dat God zag dat het goed was. Toch spant de 6e dag de kroon. Toen God op deze dag de dieren op de aarde maakte zag Hij dat het goed was, maar toen Hij de mens had gemaakt en Zijn complete werk bekeek zag Hij dat het zeer goed was!
Na mijn werk in onze, toch vrij simpele tuin, waar ik orde in chaos had gecreëerd door te snoeien, te maaien, te wieden, te vegen en op te ruimen zag ik dat het goed was. Het klinkt misschien wat oneerbiedig na het grootse scheppingsverhaal, waarnaast mijn werk in de tuin een onbenullig iets lijkt te zijn. Maar misschien herken je toch wel iets.
Wanneer je zelf iets gedaan of gemaakt hebt of een klussenlijst hebt afgewerkt, dan kan het je een gevoel van genot geven. Je geeft jezelf een schouderklopje en denkt: ‘Dat is mooi geworden!’, of ‘Die klus is goed afgerond!’
Dat gevoel had ik dus ook; Een paar keer loop ik nog even de tuin in of kijk ik door het raam naar buiten en geniet van wat ik zie.
God bekeek ook wat Hij had gemaakt en genoot er van, Hij zag dat het goed was! Kan jij ook kijken naar dat wat je doet, maakt of aanpakt en zien dat het goed is? Kan je blij worden van de dingen die je doet? Ik denk dat God ons via deze herhaling niet alleen duidelijk wil maken dat Hij geniet van Zijn schepping en dus ook van jou en mij, maar Hij wil ons als Vader voorleven dat je iets moet doen waar je van geniet en waarvan je kan zeggen dat het goed is!
En natuurlijk gaat er wel eens een dag voorbij waarbij je niet bewust tijd neemt om te zien wat je hebt gedaan, maar er zullen ook dagen zijn waar je meerdere malen blij kan worden van hetgeen er uit je handen komt.
God geeft ons via deze zin die steeds maar weer herhaald wordt, het besef dat Hij blij is met Zijn schepping, dat Hij blij is met jou! Want Hij zag dat het zeer goed was! Maar daar dwars doorheen wil Hij ons leren dat je mag genieten van de taken die je hebt in je leven; als man of vrouw, als vader of moeder, als vriend(in), in je werk, op school, eigenlijk bij alle taken die je je kan bedenken…
Het mooie vind ik dat onze tuin verre van perfect is. Het hekje is verre van strak en perfect, de heg is in de onderlaag verdord geraakt, omdat er te weinig aandacht aan was besteed. En het gras vertoont door de droogte van een paar weken terug, kale plekken. Toch kon ik na mijn werk er iets in zien wat goed was! Ik heb de heg de kans gegeven om in die onderlaag weer te kunnen groeien, de trap werd weer volledig zichtbaar en veilig bruikbaar doordat ik onkruid had gewied en doordat het gras weer was gemaaid zag het er toch weer mooier uit, ondanks de kale plekken….
Het leven is vaak ook verre van perfect, maar het is de kunst om toch dankbaar en blij te zijn. Zo kan je een ander helpen of bemoedigen, je kan iets maken of creëren en het afwerken van een klussenlijst kan heel bevredigend zijn.
Je mag er simpelweg naar kijken en zien dat het goed is en misschien zie je zelfs wel dat het zeer goed is!