ZOEK GODS HART

De laatste tijd staat voor mij erg in het teken van ‘Zoek Gods hart’.  Zoeken naar Gods hart is nog best een enorme uitdaging en zeker niet saai te noemen. De uitdaging zit ‘m vooral in het ‘hoe’ en het niet saaie zit ‘m, je raadt het al, ook vooral in het ’hoe’.  

Hoe zoek je Gods hart? Hoe leer je Hem steeds beter kennen en hoe zorg je er voor dat dit geen weg van ‘moeten’ wordt, maar een weg van ‘willen’ en ‘verlangen’?

Wat wordt ons vaak verteld hoe we God moeten zoeken; vanuit de kerk, vanuit cursussen die aangeboden worden, in kringen en ga zo maar door. Tot voor kort was de manier die ik daarin onderwezen had gekregen het nemen van ‘stille tijd’: bidden, Bijbel lezen, opschrijven wat me daarin aanspreekt en afsluiten met gebed. Het liefst ‘s ochtends als goede start voor de dag, maar eventueel kan het ook op een ander moment, wanneer dat je voorkeur heeft…..

Er is helemaal niets mis met deze manier, maar ik heb de afgelopen jaren gemerkt dat ik er nogal geïrriteerd van werd en 9 van de 10 keer moest concluderen dat het weer niet gelukt was. Al 13 jaar zitten wij in de kleine kinderen en met al die gebroken nachten, lijkt het me niet verstandig voor mij en mijn nabije omgeving om de wekker vroeger te zetten dan het 1e kind dat wakker wordt en ook overdag racet de dag steeds aan me voorbij en ‘s avonds heb ik vervolgens de puf niet meer om te gaan zitten lezen...

Heb ik dan de afgelopen 13 jaar zonder God geleefd, hoor ik je denken. Nee, natuurlijk niet! Hij is dichterbij gekomen dan ooit tevoren en is door mijn moederschap alleen nog maar meer deel geworden van mijn leven.

Tijdens een les van de opleiding die we volgen, deden we laatst een test waarin je je ‘spirituele taal’ kan ontdekken. Ik ben eigenlijk niet zo van de testjes, maar er kwam wel precies dat uit, wat ik al wist: ‘Zorgen’ is voor mij een onderdeel waarin ik God vind! De hele dag door klets ik wat af met God; bij het was opvouwen, tijdens het opruimen wanneer ik al meebrullend met de mooiste aanbiddingsliederen God ervaar, wanneer ik God vraag om rust en geduld wanneer de kids elkaar weer eens in de haren vliegen, dankend wanneer de kinderen heerlijk spelen of uit zichzelf aanbieden om de kooksessie over te nemen. Zorgen is voor mij mijn connectie met God!

Daarnaast merk ik de laatste paar jaar ook dat ‘verdieping’ toch ook steeds meer mijn taal wordt om met God te communiceren. Niet op de manier die ik hier boven beschreef, maar wel studerend in de Bijbel, waarbij ik al schrijvend onder woorden probeer te brengen wat God me te zeggen heeft door Zijn woord. Ik heb hier niet een vast moment op de dag voor, maar er vallen soms spontaan gaten in de dag waarop ik mijn kans neem om de Bijbel er bij te pakken. Doordat de kinderen groter worden, komt hier ook steeds meer ruimte voor. En ik raak er dan ook steeds meer van overtuigd dat een bepaalde regelmaat en strategie in je contact met God van groot belang is voor het hebben van een intieme relatie met God!

Ik denk dat God ons zo goed kent dat Hij met een ieder van ons op een andere manier communiceert. Hij weet wat bij ons past en Hij kent de manier waarop we Hem kunnen vinden. Het is alleen wel handig als je door hebt welke manier bij jou past.

Misschien vind jij God wel in de natuur, in de stilte, of in traditie, in de eenvoud of verdieping. Misschien ben jij wel van de bijbelstudie en verdieping, of in het uitwerken van je idealen. Misschien ontdek je God wel door middel van je zintuigen, door het uiten van je enthousiastme of in het zorgen.*

Het gaat er dus uiteindelijk helemaal niet om ‘hoe’ je God zoekt, maar ‘dat’ je God zoekt. En dat mag op de manier die bij jou past, precies passend bij hoe God jou gemaakt heeft!

En wanneer je zoekt, dan zal Hij zich laten vinden, want Hij staat al met open armen op je te wachten!

* Bron: ‘Ontdek jou spirituele taal’ Royal Mission School Parttime | 2017/2018  LEERJAAR 1