VERLANGEN

Ik zie de ogen van onze jongste kinderen voor me, die na het zingen van hun Sinterklaasliedjes naar boven gaan met een bepaald verlangen. ‘s Ochtends voor dag en douw worden ze wakker, omdat hun verlangen ze uit hun slaap wekt. Het liefst gaan ze meteen naar beneden om te zien wat er in hun schoen zit, maar aangezien het nog maar half 7 is moeten ze toch nog even geduld hebben. Hun hart staat op barsten en op de slaapkamer wordt nog even flink gespeculeerd over wat ze straks zullen krijgen.

Wanneer de tijd dan eindelijk daar is, weten ze niet hoe snel ze beneden moeten komen. Het papier is in no-time van het cadeau gescheurd en er wordt vrolijk gejoeld bij het zien van de nieuwe aanwinst. 

Wat is jou verlangen? Staat jou hart ook op bartsen? Kan je wel steeds praten over wat jou hartenwensen zijn? Weet je niet hoe snel je in beweging moet komen om jou verlangen te vervullen?

En als het dan in de buurt komt, zie je jezelf ook al het papier er af scheuren, zonder enige vorm van geduld?

Of ben jij liever kalm en rustig en wacht je gedwee op wat komen gaat. Ga je kalmpjes wat stappen zetten in de richting van je verlangen, om het vervolgens plakbandje voor plakbandje los te maken en rustig open te vouwen?

Wat is jou verlangen naar God? Verlang je als een kind? Is je verlangen wat op de achtergrond geraakt? Of misschien heb je helemaal niet zo’n verlangen naar God, omdat je Hem nog niet goed kent, omdat je misschien boos bent op God, of teleurgesteld bent in Hem…..

Ik denk dat we even terug moeten gaan naar het moment dat ik beschreef, waarop onze kinderen samen op hun slaapkamer liggen te speculeren over hun verlangen.

We mogen zelf ook ons verlangen naar God uitspreken. Samen met Hem in gesprek gaan en ons verlangen bij Hem neer leggen.

Je ligt als het ware nog in je bed te wachten op het moment dat je er uit mag. En dat is een mooi moment om je te richten op wat komen gaat. Dat moment bepaald of je straks rennend de trap af gaat naar beneden of dat je al sjokkend de trap af strompelt, omdat je verwachting niet al te groot is.

Toch ben ik er van overtuigd dat je in een gesprek met God al snel enthousiast wordt. Netzo als die kinderen die allerlei leuke ideeen hebben en elkaar daarmee enthousiast maken, zo wil God ons ook enthousiast maken voor Hem! Pas wanneer jij naar Hem uitspreekt waar je tegenaan loopt, kan Hij je meenemen langs Zijn weg.

Ik heb zelf mijn verlangen naar God verbeeld in de collage die je hier boven ziet staan. En daarin kwam ook een snoeischaar te staan…. Soms is het namelijk zo dat je iets in je leven vast houdt wat je een verkeerde kijk geeft op de zaken van God. Soms moet God eerst bij je aan het snoeien, zodat je daarna vrucht kan dragen…..

Mijn verlangen naar God is dat Hij mij inkleurt naar Zijn wil en daarvoor moet vast en zeker ook gesnoeid worden. Dat zal niet altijd makkelijk zijn, maar toch weet ik dat Hij degene is waarbij ik in alles in mijn leven, pijn of verdriet, blijdschap of geluk, Thuis ben! Ik hoop en bid dat jij dat ook kan zeggen!