Onze situatie had me gebracht op een plek waarin ik vanuit eigen ervaring kon delen en bemoedigen.
Deze vrouw gaf aan dat ze zich afvroeg of de plek naast haar man wel de juiste plek was, omdat het zoveel van haar vroeg en ze afstand voelde in hun huwelijk. Er speelde veel en dat zal ik hier niet beschrijven, maar ik zag gelijkenissen in het omgaan met iemand die lijdt aan een psychische stoornis en depressie.
Want wat is het soms zwaar. Soms weet je van gekkigheid niet meer hoe je je dag in moet delen. Alles in huis blijft liggen en de dag kruipt voorbij. De angsten en de wanhoop van m’n man grijpen me naar de keel en zetten me zelf ook tot stilstand. Er zijn van die momenten dat als je niet oppast, je helemaal meegezogen wordt in het lijden van je naaste. En dat is niet zo vreemd, want het lijden van een geliefde is het lijden dat je zelf ook voelt.
Dan ervaar je de volgende Bijbeltekst echt ten diepste:
‘Als één lid lijdt, lijden alle leden mede, als één lid eer ontvangt, delen alle leden in de vreugde.’
1 Kor. 12:26
Gelukkig heb ik het tweede deel van deze tekst ook mogen beleven. Op de momenten dat het beter gaat of zelfs goed, dan deel je ook des te meer mee in die vreugde!
Het probleem bij psychisch lijden is echter dat je allebei op een eilandje terecht kan komen. De één op het eilandje ‘psychisch lijden en alle gevolgen van dien’ en de ander op het eilandje ‘automatische overlevingsstand’. Wat er dan gebeurt is een scheiding in contact en communicatie. Je zit zo vast in de situatie dat je elkaar, soms haast letterlijk, uit het oog verliest. Maar niet alleen elkaar, je kan jezelf er ook door verliezen. Al je passie, dromen en uitdagingen lijken te vervagen. Het lijkt of je het open water ontnomen wordt, omdat je rekening moet houden met je partner, kind, kleinkind, vriend(in)….
In het geval van de vrouw waarmee ik sprak, denk ik dat dit zo’n beetje de fase is waarin ze zaten. En dat is een benauwende situatie...
Maar telkens weer merk ik dat de sleutel tot het eiland van de ander ‘communicatie’ is. De ene keer kom je zelf tot de ontdekking dat je die sleutel er weer eens bij moet pakken en de andere keer ontdekt de ander het. In ons geval merk ik dat ik soms geneigd ben om maar ‘gewoon’ door te gaan, de automatische piloot neemt dan langer het roer over dan eigenlijk zou moeten. Gelukkig zijn het juist die momenten dat mijn man de sleutel heeft gevonden en mijn automatische piloot even het zwijgen oplegt. En als één van beiden dan de sleutel heeft gevonden, wordt er een brug gebouwd tussen onze eilandjes en zien we al vrij snel dat onze eilandjes weer naar elkaar toe groeien.
Want hoe moeilijk het soms ook is, het is zo belangrijk om je werkelijke gevoelens met elkaar te delen. Het kan heel confronterend zijn om te horen dat de ander vindt dat je niet echt luistert, of dat je door de sfeer het huis wel wil uitvluchten, maar als die gevoelens er mogen zijn en uitgesproken worden kan dat heel verbindend werken.
Hoe zwaar de situatie ook is, ik denk dat je nooit moet vergeten dat je allebei een persoon bent met idealen en passies. En dat je het gewoon nodig hebt om jezelf de ruimte te gunnen, je plek in te nemen en je passies te volgen, ondanks de psychische problematiek van je naaste.
Want hoe meer je jezelf kan en mag zijn, hoe meer je je naaste kan helpen in de situatie waarin hij zit.
God heeft mij hierin heel duidelijk gedragen de laatste tijd, Hij heeft me laten zien wie ik mag zijn en dat ik mijn plek in mag nemen op allerlei gebieden. En natuurlijk gaat dat met vallen en opstaan, maar dat Hij mij gebruikte om mijn verhaal te mogen delen met deze vrouw is voor mij een teken dat Hij hierin met ons mee gaat, dat Hij ook haar ziet en er voor iedereen wil zijn die Hem zoekt in moeilijke tijden.
‘‘Sta op, mijn volk! Laat uw licht schijnen, zodat alle volken het zien! Want de glorie van de Here stroomt over u heen. Een duisternis, zwart als de nacht, zal alle volken van de aarde omhullen, maar de glorie van de Here zal van u afstralen.’
Jes. 60:1-2
Wanneer je gebukt gaat onder (psychische) lasten, zelf of je naaste, weet dan dat we ondanks alles mogen opstaan als Zijn volk. Hij wil met Zijn licht door onze levens heen schijnen. En wat voor duisternis er dan ook om je heen is gevallen, ook dan mag de glorie van de Heer van je afstralen!
De artikelen met het label 'Bewijsmateriaal' laten mijn persoonlijke ervaringen zien waarin ik door gebed, een ervaring, een gevoel, een ontmoeting, of iets dergelijks een ontmoeting met God heb gehad, of door God geleid ben. Al deze momenten zijn mijn bewijzen voor het bestaan van God!
Er zijn in mijn leven al veel van dit soort momenten geweest en ik probeer dit in de loop van de tijd te beschrijven in verschillende verhalen....
Je eigen ervaringen - hoe moeilijk ook - zijn toch de beste lessen waarin je er ook voor een ander kan zijn. Ik ben blij dat jij open schrijft over psychisch lijden en ook hoe dit voor naasten is. Bemoedigend!
BeantwoordenVerwijderenBedankt voor je reactie Anne! Je hebt helemaal gelijk, iedere keer merk ik weer hoe God je eigen ervaring, ook al is die moeilijk, ombuigt naar iets moois. Door te delen mogen we elkaar tot steun zijn 😊
Verwijderen