ALS PASEN BEST HEEL MOEILIJK IS...

Vraag jij je af of je wel mag belijden dat Jezus voor jou is gestorven? Ben je bang dat het niet voor jou is? Trek je heel veel twijfels bij het hele verhaal van Jezus lijden, de kruisiging en de opstanding? Worstel je er mee dat je misschien niet genoeg emoties ervaart bij Pasen? Merk je bij jezelf weerstand, omdat dit verhaal haast te mooi klinkt om waar te zijn? Kan je de genade niet aanvaarden, omdat je zo gewend bent om God te zien als de rechtvaardige en strenge God die straks zijn oordeel over jou gaat uitspreken? Zijn jou fouten en problemen veel te groot om ook maar een glimp van Gods liefde daar doorheen te kunnen zien? 

Dit zijn allerlei redenen om Pasen te ervaren als een feest dat prachtig is, maar niet voor jou….. En dat doet pijn. Het maakt je verdrietig, want je wilt er zo graag deelgenoot van zijn. Je wilt het meevieren, de genade kunnen pakken, de liefde kunnen voelen en het feest kunnen omarmen.

Jou plaatje is afwijkend en klopt niet bij dat wat een christen zou moeten uitstralen, voelen, ervaren of uitdragen. Je bent een gekke eenling die ten diepste het verhaal niet echt begrijpt.

Maar ik kan je zeggen: ‘Je bent niet afwijkend of een eenling, er zijn zoveel mensen die snappen wat je doormaakt en ervaart!’

Ik heb nog nooit een Christen gesproken die geen moment van twijfel heeft gekend, die het lijdensverhaal volledig kon doorgronden tot in het diepste detail, of een Christen die het geloof altijd beleeft door emoties heen en die vindt dat de genade een logisch gevolg is na de dood en opstanding van Jezus. 

En ik ben ook nog geen Christen tegen gekomen die door alle goede dingen die hij of zij deed, dichter naar God toe groeide. Het waren juist de mensen die grote moeiten hebben doorstaan, die vol overtuiging kunnen vertellen van Gods aanwezigheid in hun leven!

Het hele Paasverhaal is vanuit ons menselijk denken niet te begrijpen en dat betekent automatisch dat we ons er aan over moeten geven en zonder al teveel nadenken het cadeau van genade in ontvangst mogen nemen. 

Heb je dit wel eens meegemaakt: je bent jarig en iemand komt met zo’n mooi en groots cadeau dat je je heel erg bezwaard voelt om het aan te nemen. Je kan wel 100 redenen verzinnen waarom je het niet kan aannemen, maar de gever staat er op dat je het aanvaart dus schoorvoetend neem je het toch aan. Je kan er maar niet over uit waaraan je dit hebt verdiend, maar na een tijd merk je toch dat je het cadeau begint te omarmen. Langzamerhand leer je de schroom van je af te zetten en mag je van jezelf genieten van het cadeau!

Zo werkt het ook voor sommige mensen met het cadeau van genade. Het is zo moeilijk aan te nemen, omdat je er allerlei redenen voor kan verzinnen dat jij het niet verdient. Maar als jij God al hebt uitgenodigd in je leven, dan komt Hij automatisch met dit cadeau voor jou! 

Misschien kan je de genade nog niet pakken of zit er een psychische oorzaak in de weg om de genade te zien zoals God het je aanbiedt. Weet dan dat je heel verstandelijk tegen God mag zeggen:

‘Vader, ik snap er helemaal niks van dat U mij dit cadeau van genade wilt geven, maar wilt U mij leren het in ontvangst te nemen, het te aanvaarden en er uiteindelijk ook van te kunnen genieten.’

Ik hoop en bid dat je ondanks je eigen twijfels of in de weg zittende gedachten en overpeinzingen Pasen toch mag meemaken in het besef dat God je dit cadeau heel graag wil geven. 

En ook al ervaar je dit nog niet, dat je schoorvoetend de woorden van Pasen in ontvangst mag nemen. 

Neem de tijd die je nodig hebt om het onverdiende cadeau een plek te geven in je leven, het te aanvaarden en er uiteindelijk van te genieten!