4 augustus 2017

ONS VIJFDE KINDJE


Ik ben jong getrouwd, ik was 20 jaar. Dat we samen kinderen wilden opvoeden was duidelijk. We hadden samen de wens om jong ouders te worden en 1,5 jaar na onze trouwdag werd onze 1e zoon geboren. We dachten altijd dat we ons met 3 kinderen compleet zouden voelen, maar het verlangen voor een 4e kindje ontstond en eind januari 2012 hadden we 4 prachtige zoons! 


Deze foto is 22-10-2013 genomen. Ik was toen nog stralend
in verwachting...






Wat we niet aan zagen komen was dat het verlangen voor een 5e kindje  na 1 jaar weer begon te groeien. En we wilden uiteindelijk graag weer zwanger worden. Ik heb God toen gevraagd of Hij me in een droom duidelijk wilde maken of we nog een kindje zouden krijgen. En die droom kwam....



Kort nadat ik er voor gebeden had droomde ik dat we een meisje zouden krijgen, maar dat het niet goed zou zijn met het meisje. Ik vertelde Arnold mijn droom, maar duwde de droom snel op de achtergrond.

 Achteraf bleek dat ik al zwanger was toen ik die droom kreeg. Ik ging er vanuit dat we een meisje zouden krijgen, maar dat het kindje niet gezond zou zijn. We waren vol vertrouwen dat we een kindje zouden krijgen en hebben het de kinderen verteld toen ik 10 weken zwanger was. Een paar dagen later verloor ik 's avonds ineens bloed....

Ik dacht meteen aan de droom en ging er vanuit dat ik ons kindje zou gaan verliezen. De volgende dag zagen we op de echo een compleet mini mensje met kleine armpjes en beentjes stil onderin mijn baarmoeder liggen.


Het beeld van een echo vervaagd, wanneer een
kindje niet meer leeft....

We waren allemaal erg verdrietig, maar ik was dankbaar dat we het de kinderen al wel hadden verteld. Nu hadden zij ook het gelukkige moment van de zwangerschap mee gemaakt en konden we samen ons verdriet delen. Door er veel samen over te praten hebben we het een plekje kunnen geven. En toch bleef er een leeg gevoel hangen bij ons beiden. 

We hebben een jaar de tijd genomen om er achter te komen of we het verdriet van het verlies van ons vijfde kindje niet verwarden met een verlangen naar een zesde kindje. Maar na een jaar was het verlangen er nog steeds.

Weer vroeg ik God om een droom en ook die droom kwam! Ik zag een meisje van ongeveer 6 jaar dat rustig rond keek, zonder dat ze mij zag. In mijn droom voelde ik dat ik naar mijn dochter zat te kijken. 
Die ochtend wist ik dat we nog een dochter zouden krijgen!

Toen we voor de echo gingen vroeg ik wanneer ze het geslacht kunnen zien van een kindje. Ze wilde meteen wel even kijken, als we het geslacht wilden weten. Ik wist het geslacht al, maar menselijk als ik ben wilde ik graag een bevestiging van mijn droom. En wat bleek? We kregen een meisje! Negen maanden na mijn 2e droom mochten we ons meisje, gezond en wel, in onze armen sluiten!

Doordat mijn tweede droom me wees op een dochter en we ook een dochter kregen, geloof ik dat het kindje dat we hebben verloren ook een dochter was. Dit heb ik toen immers ook gedroomd. Dit heeft mij enorm geholpen in de verwerking van het verlies. En het heeft me het vertrouwen gegeven dat God me echt hoort en me antwoord.

Tijdens de zwangerschap van Naomi besloot Arnold aan de slag te gaan met zijn psychische klachten, Naomi was in de periode die volgde ons lichtpuntje en onze houvast! 

Naomi september 2017



De artikelen met het label 'Bewijsmateriaal' laten mijn persoonlijke ervaringen zien waarin ik door gebed, een ervaring, een gevoel, een ontmoeting, of iets dergelijks een ontmoeting met God heb gehad, of door God geleid ben. Al deze momenten zijn mijn bewijzen voor het bestaan van God!
Er zijn in mijn leven al veel van dit soort momenten geweest en ik probeer dit in de loop van de tijd te beschrijven in verschillende verhalen....





Geen opmerkingen:

Een reactie posten